Wybór argumentacji jednostronnej lub dwustronnej zależy od adresata, poziomu intelektualnego, siły argumentów. Argumentacja jednostronna stosowana jest w sytuacji uzasadniania i jeszcze pełniejszego „udokumentowania”. Jest to sytuacja gdy nie weryfikujemy założenia lecz szukamy argumentów potwierdzających. Opiera się głównie na wywołaniu afektu i odpowiedniej kategorii wyjaśniającej i do niej dobudowywane są kolejne elementy. Przekonanie o prawdziwości nie jest w tego typu sytuacjach poddawane w jakąkolwiek wątpliwość. Z kolei w przypadku argumentacji dwustronnej dobór faktów podyktowany jest wytworzeniem złudzenia, że prezentowana jest wszechstronna analiza zjawiska, określone informacje podawane są w odpowiedniej kolejności. Taki sposób przekazu daje poczucie zaproszenia do myślenia analitycznego i samodzielnego formułowania opinii. W istocie przekaz ma budowę hierarchiczną i siła argumentów jest nierównoważna, co więcej subiektywna ważność argumentu jest też nośnikiem „silniejszego” afektu.
Autor: Adam Dębowski, założyciel Instytutu NLP Coaching