Każdy człowiek ma pewne charakterystyczne dla siebie strategie myślenia. Nie mówimy teraz o przekonaniach, które mogą się zmieniać, ale o sposobach myślenia, przez które filtrujemy, czyli wychwytujemy i nadajemy informacje. To tak zwane metaprogramy, pewne generalne strategie myślenia. Dzięki poznaniu tych strategii – własnych oraz innych ludzi – łatwiej nam się porozumiewać. Rozumiejąc metaprogramy zyskujemy przewagę komunikacyjną. Lepiej rozumiemy i jesteśmy lepiej rozumiani przez innych. Dzięki temu artykułowi poznasz kilka ważnych metaprogramów, co odmieni Twoje spojrzenie!
Metaprogramy są ważne nie tylko w celu tworzenia dobrych i miłych relacji, ale również w sytuacji, gdy wydajesz komuś polecenia, czy prosisz o coś. My sami w odmiennych sytuacjach miewamy różne strategie myślenia. Bywa, że prywatnie i zawodowo stosujemy inne strategie. Zaraz przyjrzymy się, jakie one są.
Czasem podejrzewamy kogoś o złe intencje nie zdając sobie sprawy, że drugi człowiek odmiennie od nas rozumie podawane informacje. Poznając poniższe metaprogramy zastanów się, które są Ci najbliższe i jak wpływają na Twój kontakt z otoczeniem.
Czy podajesz innym zbyt szczegółowe informacje i stają się znudzeni? A może mówisz tak ogólnie, że właściwie trudno wychwycić sens a nawet kontekst, który masz na myśli?
Poznaj metaprogramy
Popatrz, które elementy warto usprawnić, naucz się komunikować bardziej elastycznie, wiedząc, że słuchają Cię również ludzie, którzy mają odmienne od Ciebie metaprogramy. Badaj i praktykuj pamiętając, że wszystkie metaprogramy są równie wartościowe.
Zobacz, jakie są przykładowe kategorie myślenia oraz pojmowania świata przez ludzi. Zauważ je u siebie oraz u innych.
Przy okazji, jeśli interesuje Cię stawanie się coraz lepszym w komunikacji i osiąganie dzięki temu ponadprzeciętnych efektów, koniecznie sprawdź książkę „Ściana. Jak pokonać opór i dokonać zmian„.
1. Autorytet zewnętrzny a wewnętrzny
Autorytet zewnętrzny – podejmuje decyzje głównie w oparciu o opinie innych. Szuka danych, badań, pyta innych o zdanie, potrzebuje więcej czasu. W celu skutecznej komunikacji warto takiej osobie pokazać wyniki badań, powołać się na znane osobistości, pokazać, jak zrobili inni.
Autorytet wewnętrzny – podejmuje decyzje w oparciu o wewnętrzne odczucia lub przekonanie. Nie interesuje się, co na ten temat mówią inni. To osoba bardziej zdecydowana, opiera się o swoje doświadczenie i poglądy. Aby mieć dobre porozumienie najlepiej zapytać tę osobę o jej perspektywę i o to, co jest dla niej ważne. Nie krytykować nadmiernie, lecz dyskutować, szanować pogląd.
2. Opcje a procedury
Opcje – szuka możliwości, możliwości, swobody wyboru. Nie lubi sztywności i reguł, które ograniczają. To osoba, która potrzebuje przestrzeni dla kreatywności i pomysłów. Aby wydobyć z tej osoby potencjał, nie ograniczaj, a daj swobodę wyboru, możliwości.
Procedury – potrzebuje procedur punkt po punkcie, od a do z. Ważny jest porządek i ułożenie poszczególnych kroków. Osoba taka ma rozpisane notatki w kalendarzu i na kratkach. Ustala plan, zwykle językiem krótkim i zwięzłym. Gdy w kontakcie z tą osobą podamy procedury, będzie nas cenić za profesjonalizm. Jeśli wprowadzimy chaos, nie będzie się umiała odnaleźć.
3. Ogół a szczegół
Ogół – nie lubi szczegółów, ponieważ są męczące. Lubi generalizować, tworzyć wizje, mówić w przybliżeniu. Używa słów typu wolność, dobro, plany. Z taką osobą dobrze snuć wizje i plany.
Szczegół – potrzebuje konkretów i detali, zadaje dużo pytań, chce wiedzieć jak najwięcej. Na spotkanie z tą osobą lepiej się precyzyjnie przygotować, aby uważała nas za profesjonalnych.
4. Podobieństwa a różnice
Podobieństwa – tego typu ludzie kierują uwagę na to, jak nowe informacje zgadzają się z ich doświadczeniem. Nie przepadają za zmianami, cenią sobie bezpieczeństwo i stabilizację, regularność. Porównują do tego, co im znane. Jeśli przekonujesz taką osobę mów o tym, w jaki sposób dany produkt, umowa, czy projekt jest zbliżony do poprzednich. Pokazuj elementy, które nawiązują do tradycji.
Różnice – tego typu ludzie najpierw dostrzegają to, co jest inne. Szybko się nudzą jednostajnością, lubią zmiany i różnorodność. Od razu widzą problemy, niedociągnięcia i rzeczy, które nie pasują nawet, gdy wszystko inne jest spójne. Często używają słów „nowy, inny”. Czasem są to osoby męczący, szukają kontrprzykładu dla tego, co mówisz, wiele rzeczy negują. Jeśli przekonujesz skupiaj uwagę na tym, co inne, nowe i nietypowe. Wzbudzisz w ten sposób ciekawość. Znane informacje nie wzbudzą ciekawości.
5. Aktywny a bierny
Aktywny – nastawiony na działanie, szybkie myślenie i podejmowanie decyzji. Wychodzi z inicjatywą, dużo mówi i przekłada to na działanie, używa wielu czasowników. W kontakcie należy proponować dynamiczne akcje i działać. Warto słuchać rozwiązań tej osoby i reagować na nie.
Bierny – nie jest skłonny do podejmowania szybkich działań. Czeka na reakcje drugiej strony, mniej mówi, więcej słucha. Działa, gdy dostanie wyraźne zadanie, nie angażuje się od razu. Taki człowiek potrzebuje przewodnika.
6. Motywacja „od” a Motywacja „do”
Motywacja od – koncentruje się na tym, czego nie chce, co chce ominąć, do czego nie dopuścić lub czego nie stracić. Dużo mówi o negatywnych aspektach i zagrożeniach. Dodaje jej to motywacji do działania. W kontakcie z tą osobą pokazuj zagrożenia i negatywne konsekwencje oraz jak je ominąć. Nie interesują jej zyski lecz bezpieczeństwo.
Motywacja do – myśli i mówi o tym, co chce osiągnąć, motywuje się wizją przyszłości i nagrody. Ma orientację na zysk, wygraną, osiągnięcia. W kontakcie należy wskazać zyski i korzyści. Mówienie o zagrożeniach demotywuje osobę o dominującym typie motywacji „do”.
7. Systemy reprezentacji: wizualny, słuchowy, kinestetyczny.
Wizualny – przetwarza informacje przez wzrok, potrzebuje zobaczyć, aby zrozumieć. Używa słów: zobaczyć, obejrzeć spojrzeć. Potrzebuje obrazów, diagramów. W kontakcie z tą osobą mniej mów, więcej pokazuj. Wskazane są obrazy i przejrzyste tabele.
Słuchowy – przetwarza informacje przez rozmowę i słuchane. Potrzebuje przegadać, żeby zrozumieć. Nie lubi hałasów podczas rozmowy, rozprasza się wtedy. Warto skupić się na rozmowie w komfortowych warunkach. Parafrazuj, zadawaj pytania, ponieważ podniosą jakość rozmowy.
Uczuciowy/kinestetyczny – potrzebuje odczuć, poczuć, „przetrawić w sobie”, żeby zrozumieć. Ważne jest odczucie poprzez różne zmysły. Używa słów: czuję, doświadczam. W kontakcie kierujmy energię na „dobrą energię”, dajmy tej osobie czas na wczucie się w to, co mówimy.
Pamiętaj, że używamy wszystkich metaprogramy, choć niektóre mamy dominujące, korzystamy z nich częściej i bardziej intensywnie, niż z innych. Najlepiej odnaleźć sytuacje, w których dane metaprogramy można z sukcesem wykorzystać, jako swój zasób. Jeśli chcesz jeszcze lepiej nauczyć się rozpoznawać i wykorzystywać wiedzę o metaprogramach w rozwoju osobistym lub biznesowym oraz dowiedzieć się o kolejnych elementach
PROMOCJA: Jeśli jesteś na etapie w życiu, w którym potrzebujesz zmiany w życiu lub czujesz, że ważne byłoby odnalezienie nowej energii do działania, to zapraszam na coaching. Poprzez pracę indywidualną możesz wiele osiągnąć.
Stare ale jare… ale jak to zaaplikować w codzienym życiu, podczas rozmowy z ludzmi zastanawiać sie jakie mają metaprogramy ? Oceniając po sobie wydaje mi sie że mam wszystkie te metaprogramy.
Super artykuł, dzięki 🙂 Interesuje mnie temat różnic między ludźmi w metodach komunikacji i motywacji, zwłaszcza w kontekście coachingu/trenerstwa. Wydaje mi się, że wielu ludzi ma jakiś własny opracowany sposób pracy z innymi i poza ogólną elastycznością nie stawia adaptacji do ich indywidualnych sposobów myślenia szczególnie wysoko. Co taki klasyczny wzrokowiec pamięta z sesji terapeutycznej po tygodniu? 🙂 Jak wielu coachów umie dobrze pracować z klientem o biernym stylu działania? Chciałabym zgłębić ten temat, bo chociaż tak jak pisze Bartek – może to oczywiste i wielu ludzi intuicyjnie dostosowuje się do odbiorcy, ale wydaje mi się, że zbyt często przyjmuje się coś za ogólnie najlepszą metodę dla wszystkich. Polecasz Adamie jakąś fajną literaturę na ten temat? Pozdrawiam, Dorota
Zgadza się Lady:) Jeśli chodzi o literaturę to ciężko znaleźć taką, która odpowie bezpośrednio na Twoje pytania, ale książka typy „Osobowość Plus” jest fajną, zgrabną podstawą o różnicach między ludźmi, a bardziej ambitna: „Boomeritis” Kena Willbera z koncepcją Poziomów Świadomości
Zajrzałem przeczytawszy tytuł i gdzie można przeczytać, to co, o czym informuje?;-). Zadnie z newslettera: „…ponieważ często sprawdzone, osłuchane, ale zapomniane
rozwiązania działają najlepiej”, hehe, sam nie wiem czy koszmar językowo-logiczny czy perełka.